Przejdź do zawartości

Luther von Braunschweig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luther von Braunschweig
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb Luthera von Braunschweig jako wielkiego mistrza
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres

od 1331
do 1335

Poprzednik

Werner von Orseln

Następca

Dietrich von Altenburg

Dane biograficzne
Data urodzenia

1275

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1335
Sztum

Miejsce spoczynku

Katedra Matki Bożej i św. Wojciecha w Królewcu w Królewcu

Luther z Brunszwiku

Luther von Braunschweig, Luther z Brunszwiku (ur. 1275, zm. 18 kwietnia 1335 w Sztumie)[1] – 18. wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1331–1335.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z dynastii Welfów. Jego ojcem był książę Brunszwiku Albrecht I Wielki, matką natomiast Adelajda, córka margrabiego Montferratu Bonifacego II. Był jednym z najmłodszych z licznego rodzeństwa dlatego też został przeznaczony do stanu duchownego. Wstąpił do zakonu w 1300. Karierę zaczął od służby na zamku w Dzierzgoniu. W 1308 objął komturię w Golubiu. Rok później był komturem domowym Dzierzgonia, a od 1313 komturem domowym Malborka. W 1314 został wielkim szatnym i komturem Dzierzgonia. W tym czasie lokował kilka miast oraz uczestniczył w akcji kolonizacyjnej południowych Prus. Wielkim mistrzem został wybrany w trakcie wojny polsko-krzyżackiej i po tragicznej śmierci Wernera von Orselna, 17 lutego 1331[1].

Luther z Brunszwiku kontynuował podbój Kujaw. Nakazał Dytrykowi von Altenburgowi najazd na Wielkopolskę. Krzyżacy dotarli wówczas aż pod Kalisz pustosząc ogromne połacie ziemi. W kolejnych wyprawach nie przeszkodziła im nawet bitwa pod Płowcami 27 września 1331. W maju 1332 armia zakonna zdobyła Brześć Kujawski i Inowrocław, a działania wojenne zakończyły się rozejmem w 1332. Na Kujawach zorganizowano komturie i nasilono ponowne zasiedlenie z lokacją nowych osad i wsi oraz budową zamków obronnych[2]

Pomimo że trwały działania wojenne sam Luther von Braunschweig stronił od uczestniczenia w nich. Zajmował się reformą życia religijnego zgromadzenia, pisał wiersze i książki o tematyce teologicznej. Nakazał przebudowę zamku w Malborku, aby przypominał bardziej rezydencję świeckiego władcy niż klasztor. Przyczynił się do rozbudowy kaplicy św. Anny i wzniesienia w jej podziemiach mauzoleum wielkich mistrzów. Dzięki osobistemu zaangażowaniu możliwe było ponowne rozpoczęcie wstrzymanej budowy katedry w Królewcu, w której został pochowany (sarkofag uległ zniszczeniu podczas bombardowań w czasie II wojny światowej – zachowały się części płyty nagrobnej). Zmarł w Sztumie podczas podróży do Królewca na wyświęcenie tamtejszej katedry[2][3].

Po jego śmierci wielkim mistrzem został Dietrich von Altenburg.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Luther von Braunschweig. deutsche-biographie.de. [dostęp 2022-09-08]. (niem.).
  2. a b Friedrich Borchert, Die Hochmeister des Deutschen Ordens in Preußen (III) Luther v. Braunschweig [online], Preußische Allgemeine [dostęp 2022-09-08] (niem.).
  3. Horst-Rüdiger Jarck, Gerhard Schildt; Braunschweigische Landesgeschichte. Jahrtausendrückblick einer Region. Braunschweig, 1980, s. 239.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich 1198-2000, wyd. 3 popr. i uzup., Gdańsk: [s.n.], 2003, ISBN 83-909057-7-9, OCLC 749170928.